دنیاگرایی، سبک نادرست زیستن (بخش اول)

مقدمه

« دنیاگرایی »  به معنای دوست داشتن دنیا و مال و استفاده از هر چیزی برای بهره وری و لذت بیشتر است که مقیاس و معیار برای ارزش مال دنیا نیز می باشد و به معنای آن است که انسان همه توانایی های خود را برای به دست آوردن مال بیشتر به کار گیرد و برای جمع آوری مال و ثروت زیاد تلاش کند؛ هم چنان که در قرآن می خوانیم: «مِنکم مَّن یریدٌ الدُّنیا وَ مِنکم مَّن یریدُ الآخره؛ برخی از شما دنیا را و برخی از شما آخرت را می طلبد».[۱] مفسران معنای «حُب» را در این آیه، انتخاب کردن حیات دنیا دانسته اند.[۲]

حقیقت دنیا

دنیا نامی است که بر زندگی پیش از مرگ اطلاق می شود. اما موضوع آیاتی که دنیا و گرایش به آن را نکوهش کرده اند، زندگی دنیوی و ظرفی که این زندگی را در خود جای داده است، نمی باشد. ثروت و برخورداری از نعمت های این جهان نیز هدف نکوهش آیات نمی باشد. در نگاهی دقیق تر، دنیا و آخرت، دو حالت از حالات قلب است. حالت نزدیکتر، دنیا و حالتی که از آن متاخر است، آخرت نامیده می شود. یعنی میل به تمام چیزهایی که به قبل از مرگ مربوط می شوند، دنیا و میل به بهره های پس از مرگ، آخرت است . پس دنیای هر کس همان تمایلاتی است که بهره مندی و لذت پیش از مرگ را فراهم می آورند.[۳]
اما آنچه مذموم است دلبستگی به دنیاست و هر چه وابستگی به آن زیادتر باشد، حجاب میان انسان و کرامتش و پرده میان دل و حق ، بیشتر و غلیظ تر می شود.[۴]
خداوند متعال در قرآن کریم در مورد زندگی دنیا و فریبندگی آن به انسانها هشدار داده و می فرمایند:  «اعلَمُوا أَنَّما الحَیاهُ الدُّنیا لَعِبٌ وَ لَهوٌ وَ زینَهٌ وَ تَفاخُرُ بَینَکم؛ بدانید که جز این نیست که زندگی دنیا، در حقیقت بازی و سرگرمی و آرایش و فخرفروشی شما به یکدیگر است».[۵]
بی شک دنیاگرایی آثار مهلکی را بر روی فرد و جامعه خواهد داشت. اینک به بررسی این آثار می پردازیم:

بخش اول : آثار فردی دنیاگرایی

گرایش به دنیا، اثرات فراوانی را بر روی فرد دنیاطلب خواهد گذاشت. از جمله این آثار، می توان به موارد زیر اشاره نمود:

۱-غفلت از یاد خداوند متعال و انکار حق:
دنیاگرایی، روح انسان را چنان تحت تاثیر قرار می دهد که به همین زندگی دو روزه ی دنیا دل خوش کرده و از یاد خداوند متعال غافل شود. قرآن کریم در آیات ذیل به این مساله اشاره نموده و نسبت به ان هشدار داده است:
«إِنَّ الَّذِینَ لا یَرْجُونَ لِقاءَنا وَ رَضُوا بِالْحَیاهِ الدُّنْیا وَ اطْمَأَنُّوا بِها وَ الَّذِینَ هُمْ عَنْ آیاتِنا غافِلُونَ؛ همانا آنها که امید لقاى ما [و رستاخیز] را ندارند و به زندگى دنیا خشنود شدند و بر آن تکیه کردند و آنها که از آیات ما غافلند.»[۶]
«وَ اصْبِرْ نَفْسَکَ مَعَ الَّذِینَ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَداهِ وَ الْعَشِیِّ یُرِیدُونَ وَجْهَهُ وَ لا تَعْدُ عَیْناکَ عَنْهُمْ تُرِیدُ زِینَهَ الْحَیاهِ الدُّنْیا وَ لا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنا قَلْبَهُ عَنْ ذِکْرِنا وَ اتَّبَعَ هَواهُ وَ کانَ أَمْرُهُ فُرُطاً؛ و همیشه خویش را با کمال شکیبائى به محبّت آنان که صبح و شام خداى خود را مى‏خوانند و رضاى او را مى‏طلبند وادار کن و یک لحظه از آن فقیران چشم مپوش که به زینت‏هاى دنیا مایل شوى و هرگز از آنان که تابع هواى نفس خود شدند و ما به سبب آن دلهاى آنها را از یاد خود غافل کرده‏ایم و به تبهکارى پرداختند متابعت مکن.»[۷]

۲-انکار معاد:
دنیاگرایان، به خاطر وابستگی شدید به دنیا و متعلقات آن و بیم از دست دادن آن، همواره منکر قیامت بوده و زندگی را منحصر در زندگی دنیایی می دانند. خداوند متعال در قرآن کریم از قول دنیاپرستان می فرماید:
«وَقَالُوا إِنْ هِی إِلَّا حَیاتُنَا الدُّنْیا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِینَ؛  و گفتند: جز این زندگی دنیوی ما هیچ نیست و ما دیگر بار زنده نخواهیم شد.»[۸]

۳-آلوده شدن به برخی از رذایل اخلاقی :
وابستگی بیش از حد به دنیا ، روح انسان را بیمار کرده و سبب بروز رذیله ی کبر و غرور و سرمستی می شود.  این تکبر بی جا، کار آدمی را به جایی می رساند که به استهزاء دیگران بپردازد و از دایره ی انسانیت خود خارج گردد. قرآن کریم در آیات ذیل به این اثر دنیاگرایی اشاره نموده است:
«زُیِّنَ لِلَّذِینَ کَفَرُوا الْحَیاهُ الدُّنْیا وَ یَسْخَرُونَ مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ الَّذِینَ اتَّقَوْا فَوْقَهُمْ یَوْمَ الْقِیامَهِ وَ اللَّهُ یَرْزُقُ مَنْ یَشاءُ بِغَیْرِ حِسابٍ؛ زندگى دنیا براى کافران آراسته شده است و مؤمنان را ریشخند مى‏کنند و [حال آنکه‏] کسانى که تقوا پیشه بوده‏اند، در روز رستاخیز، از آنان برترند و خدا به هرکه بخواهد بى‏شمار روزى مى‏دهد.»[۹]
«ذلِکُمْ بِأَنَّکُمُ اتَّخَذْتُمْ آیاتِ اللَّهِ هُزُواً وَ غَرَّتْکُمُ الْحَیاهُ الدُّنْیا فَالْیَوْمَ لا یُخْرَجُونَ مِنْها وَ لا هُمْ یُسْتَعْتَبُونَ؛ این بخاطر آن است که شما آیات خدا را به سخریه گرفتید و زندگى دنیا شما را مغرور کرد امروز آنها از دوزخ خارج نمى‏شوند و هیچ‏گونه عذرى از آنها پذیرفته نیست.»[۱۰]

۴-طغیانگری و شقاوتمندی :
قرآن کریم در ضمن ایات ذیل از کسانی که زندگی دنیا را بر آخرت ترجیح داده اند، با عنوان طغیانگر یاد کرده و عاقبت چنین کسانی را آتش دوزخ می داند:
«فَأَمَّا مَنْ طَغى‏ وَ آثَرَ الْحَیاهَ الدُّنْیا فَإِنَّ الْجَحِیمَ هِیَ الْمَأْوى‏؛ و اما کسى‏که طغیان کرده و زندگى دنیا را مقدم داشته. پس مسلّما دوزخ جایگاه چنین کسى است.»[۱۱] پی نوشت:


[۱] . سوره آل عمران/ آیه ۵۲.[۲] . بی نا ، مجله نامه جامعه ، شماره ۱۰۷ ، پایگاه اطلاع رسانی حوزه ، ۱۳۹۲ ، صفحه ۳.[۳] . محمد رضا ، جباران  ،درسنامه علم اخلاق ، جلد ۲ ، قم : مرکز نشر هاجر ، چاپ اول ،  1383 ، صفحه ۷۵ .[۴] . جواد ، محدثی ، بر کرانه شرح چهل حدیث امام خمینی (ره) ، قم : مرکز نشر هاجر ، چاپ دوم ، ۱۳۸۹ ، صفحه ۶۹ .[۵] . سوره حدید، آیه ۲۰ .[۶] . سوره یونس، آیه ۷.[۷] . سوره الکهف، آیه ۲۸[۸] . سوره انعام، آیه ۲۹ .[۹] . سوره البقره، آیه ۲۱۲[۱۰] . سوره الجاثیه، آیه ۳۵.[۱۱] . سوره نازعات، آیه ۳۷ تا ۳۹.
  ادامه دارد…

همچنین ببینید

شیوه های برون رفت از تاثیرات منفی سلبریتی ها بر نوجوانان

شیوه های برون رفت از تاثیرات منفی سلبریتی ها

واژه «سلبریتی» از کلمه«celebrity» در زبان انگلیسی گرفته شده است که معادل واژه های «مشهور»، «معروف» و «نام آشنا» در زبان فارسی است. اصلی ترین کاربرد این واژه را می توان از اوایل قرن بیستم دانست ولی مفهوم واژه «سلبریتی» به عنوان یک شخص مشهور و شناخته شده، قبل از این دوران نیز وجود داشته و این واژه مورد استفاده قرار می گرفته است. به طور کلی می توان سلبریتی را به معنای فردی دانست که توسط تعداد قابل توجهی از افراد شناخته می شود و به دلیل دستاوردها، شهرت، محبوبیت و یا حضور فعال در رسانه‌ها و جوامع مختلف شناخته می‌شود. این افراد غالبا به عنوان تاثیرگذار در دیگر افراد جامعه در همه رده های سنی شمرده می شوند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.